Accra, 10, 11, 12, 13 april, training en naar huis

Alweer de laatste training, met 65 scoutsleiders. Hoofdzakelijk mannen en een paar dames. Sommige deelnemers zijn op herhaling, zij willen graag hun woodbadge training (voor gevorderden) halen, maar dan moet je basistraining (PLT) niet langer dan 2 jaar geleden gevolgd zijn. En als de woodbadge dan niet gegeven wordt.....ga je gewoon gezellig nog een keer. Twee Nederlandse trainers maakt het natuurlijk ook interessant. De woodbadge training stond wel op de planning voor deze maand, alleen zijn Ruud en ik hiervoor niet gekwalificeerd en de Afrikaanse trainer was verhinderd. Greg ging vrijdagochtend nog even werken en spullen regelen op het Scouts headquaters en zou ons om 14 uur ophalen. Dan zouden we tenminste voor de avondspits op het trainingscentrum zijn. Inmiddels hebben we goed geleerd om te wachten, hij kwam om 17 uur. Midden in de spits dus. Deze keer waren eten en spullen al wel naar het trainingscentrum gestuurd, zodat de cursisten konden eten en inrichten.
Op weg naar Accra vanuit Tamale in het hoge noorden was intussen een auto met cursisten bij een ongeluk betrokken. 3 cursisten in het ziekenhuis. 1 met een, naar later bleek, gecompliceerde beenbreuk en 2 met hechtingen in t hoofd. Ze zijn in t ziekenhuis gebleven en mochten op zondag naar huis. Vanuit In het donker kwamen we aan en we kregen een van de kamers. Het avondeten bestond uit Kenque (een brok gegist maismeel in plantainblad) met wat saus en een visje. Ik had intussen wel trek en heb alleen het visje overgeslagen.
Het avondprogramma was een kort welkomswoord, gevolgd door filmpjes. Ik heb het filmpje van Scouting Nederland 100 jaar laten zien, dat geeft wel een beeld van het spel in Nederland. Het TedX filmpje over het doel van Scouting door een Deense collega leverde spontaan applaus op. Dat sprak aan! https://www.youtube.com/watch?v=_wT0YLKbwoU
Hierna volgde een film met toelichting van de trainingsonderdelen van de Britse Scouts. De film achter elkaar door bekijken was wat te lang voor de vrijdagavond. Die is niet afgemaakt. Gelukkig waren onze filmpjes eerst getoond. Daarna ging iedereen zijn of haar tent of slaapzaal opzoeken, want de volgende ochtend werd er een klein uurtje gesport: hardlopen en oefeningen, onder begeleiding van Sam. Dit startte om 5 uur, daarvoor was iedereen al enthousiast wakker gemaakt (en wij dus ook). Het sporten hebben we overgeslagen, op tijd voor het eerste trainingsblok vonden wij vroeg genoeg.
Mijn darmen waren weer aan het protesteren, ik denk van de kenque.
De ochtend werd gevuld door 2 sprekers. De deputy chief scouts heeft lang gesproken over de scoutsmethod. Hij grapte er bij: belangrijk is wel learning by doing, dus niet zoals ik het nu doe.
Daarna kwam de vertegenwoordigster van Afrika in de WOSM (wereldorganisatie scouting), om het beleid voor de komende jaren uit te leggen. Een inspirerende spreekster! De cursisten werden hierbij bewust van het wereldwijde karakter van de vereniging. Dat is best veel, als je normaal gesproken alleen in je eigen school met een paar mensen bezig bent met scouting.
De sprekers hadden meer tijd besteed dan op het programma stond, dus kwamen een paar onderwerpen te vervallen.
De praktische zaken bij de training voor de scouts wordt uitgevoerd via het petrolsysteem. Iedere cursist zit in een groepje met een patrouilleleider (pl) en assistentpatrouilleleider (apl). De seniorpatrouilleleider overlegt met de patrouilleleiders en aan de andere kant met de trainers.
Dat werkt ook zo met onze praktijkoefeningen over het kompas. Na een uitgebreide theoretische uitleg met powerpoint over allerlei details van kaart en kompas door de international commisionar van Ghana, gingen wij onze praktijk uitleggen aan de (a)pls. Er was 1 cursist die op zijn werk wel met een gps had gewerkt, verder was dit helemaal nieuw voor iedereen. Door het uit te leggen aan een deel van de groep, was het mogelijk om bij het oefenen ook echt te begeleiden. Helaas was er voor de groep geen tijd om de uitleg door pls aan hun patrouilles ook uit te voeren. Dit is uiteindelijk op de zondag gedaan. Het oefenen en de persoonlijke aandacht werd gewaardeerd en ik vond het persoonlijke contact ook erg leuk.
Na de lunch werd EHBO uitgelegd, inclusief reanimatie. Helaas werd er ook weer niet geoefend.
Dat kwam daarna, met het knoopwerk. De mastworp, platte knoop en timmersteek werden aan de pls uitgelegd, die dit hierna aan de anderen uitlegden. Doel was om met elkaar een grote tafel met banken te pionieren voor het trainigscentrum.
Daar is tot aan het avondeten aan gewerkt.
Na het eten (waarbij ik me beperkt heb tot wat droge witte rijst) is er nog wat gediscussieerd, dit heb ik gemist omdat ik even plat was gegaan.
Ik werd wakker van veel gezang en gejoel. Het kampvuur was gezellig en elke patrouille deed "iets" van act tot lied tot dans om het vuur.
Een uitbundige sfeer, waarbij iedereen elkaar behoorlijk zit op te jutten.
Een biertje is hierbij niet toegestaan voor de cursisten. Voor de trainers wel.
De ochtend begon met enorme regenbuien en iedereen bleef lekker liggen. De bedoeling was echter dat de tafel afgemaakt werd, dus met veel lawaai werd iedereen uit bed getrommeld om half 6.
Na ontbijt en toen de tafel bijna klaar was, zijn we na de start-up van de dag, verder gegaan met kompaswerk. Dat was leuk, het bleek voor een aantal toch erg lastig om iets uit te leggen wat je zelf nog nooit geoefend hebt, dus wij zijn lekker bezig geweest.
Daarna werden nog wat praktische zaken afgestemd, certificaten uitgereikt, dank woordjes gesproken en cadeautjes overhandigd, kortom, het afsluitende werk. Ook de evaluatie werd uitgevoerd en er werden kritische opmerkingen gemaakt. Door Greg werd voor elke regio een laptop meegegeven, gekregen van de scouts uit Amerika, die ook een troep in Accra hebben. Tot slot konden we nog 1 trainingsonderdeel doen, waar we van afgezien hebben. De sluiting was al geweest en iedereen moest nog opruimen en inpakken. De bus zou om half 1 komen.
Uiteindelijk kwam deze om half 4 en vertok iedereen.
De cursisten en trainers hebben een geweldig weekend gehad, veel mensen ontmoet en ideeen uitgewisseld en veel geleerd.
Ook de cursist die door een grote zwarte mier gebeten was en daarna over zijn hele lijf bulten en pijn kreeg, was weer vrolijk. Ik heb hem een anti-allergie pilletje gegeven, wat beter bleek te werken dan insmeren met as en maismeel.
Aan de tafel die helemaal klaar was, hebben we nog foto's gemaakt en gegevens uitgewisseld.
Terug in t huis bleek er hard gewerkt te worden aan de financiele administratie van scouting Ghana.
Inchecken voor de volgende ochtend leverde de melding dat de vlucht niet bestond en telefonisch was de luchthaven niet bereikbaar.
Greg en Ruud zijn dus maar in de auto gestapt om nog even naar het vliegveld te rijden. Gelukkig bleek het aan de site te liggen en gaat de vlucht naar Casablanca wel om 10 voor 7.
Laatste uurtjes slapen in Ghana en op maandag terug naar Nederland. Vertrek om kwart voor 5 met de auto, aankomst via Casablanca en Londen Heathrow naar Amsterdam, om half 11 's avonds.
Oh ja, we moeten nog 1 ding doen: een keertje ruzie maken of elkaar helemaal zat zijn. Daar waren we tenslotte op voorbereid.
Dat is het enige wat niet gelukt is. Verder zou ik zo weer terug willen, al is het ook weer fijn om weer thuis te zijn.